Θέλεις σκύλο; Διάβασε πρώτα!!

Σενάριο: Είσαι νέος, ενήλικας, μεσήλικας, ηλικιωμένος και κληρονόμησες/αγόρασες/κέρδισες στο λόττο/σε δημοπρασία/στο Ebay ένα οικόπεδο σε κατοικημένη περιοχή και έκτισες μέσα ένα σπιτάκι με αυλούδα. Τι ωραία! Μέχρι εδώ good for you!

Τα χρόνια περνούσαν, έκαμες και οικογένεια, μπορεί και όχι, και μια μέρα, σου ήρθε η αναλαμπή! Hey, ξέρω τι μου λείπει, αφου νιώθω μοναξιά, να πάρω ένα κατοικίδιο. Τι ωραία ιδέα σκέφτηκες! Αφου και ο φίλος σου ο Πάμπος έχει και "φκάλλει τζαι γενέτζες" όταν το παίρνει βόλτα δεν βλέπεις γιατί όχι. Η και η κολλητή/νυχού/αισθητικός/περιπτερού σου αν είσαι γυναίκα είπε σου ότι που τότε που αγόρασε τον Μπούλη νιώθει ότι έγινε μάνα, νιώθει ολοκληρωμένη, είναι γυναίκα πλέον κλπ κλπ. Ακόμα πιο ωραία.

Έτσι πήγες στο τοπικό pet shop και έδωσες καμιά 800 ευρώ για να πάρεις το πιο χαριτωμένο σκυλάκι. Μάνα μου το, κουτζι-κούτζι, τι γλυκό που είναι! Άλλαξε και η ώρα τωρά ποιός τη χάρη σου. Είναι και μικρό άρα μπορείς άφοβα να το πάρεις η ώρα 5 στο Costa, Gloria, Beanery ή Second Cup και χωρεί και στην ψεύτικη τη Louis Vuitton σου! Ή αν ανήκεις στην άλλη κατηγορία, μπορείς να το πάρεις βόλτα στη γειτονιά και οι γειτόνισσες/περαστικές/γυναίκες που κάνουν rollerblading θα σου δίνουν επιτέλους σημασία! Τέλεια και superwow, ως τωρά είμαι πολύ happy για σένα. Ακόμα και για σένα που το έπιασες διότι εφύαν τα παιδιά σου για σπουδές/πήρες διαζύγιο/θέλεις "ποσκόλιο". Όλα τέλεια....εσώτου....

Περνά λίγος καιρός, το σκυλλάκι μεγαλώνει, είναι μεν χαριτωμένο αλλά εν παθαίνουν όλοι υστερία, και έπειτα οι παραπάνω εσυνηθίσαν το, οι γειτόνισσες σταματήσαν να ασχολούνται εκτός από το τυπικό γειά, και εν χωρεί πλέον στη τσάντα σου, άρα έπαψες να το παίζεις η Κύπρια Paris Hilton διότι έν τζαι να πιάννεις εσύ τις τσάντες σου τις unique που τις Boutique που μόνο 2 εφέραν Κύπρο για να βάλλεις μέσα το σκύλο που έγινε και 5-6 κιλά πλέον. Χα! Ε οι καλό. Επίσης συνειδητοποίησες ότι ο σκύλος έννεν τηλεόραση, δηλαδή εν εχει on/off όταν βαριέσε μαζί του να τον σβήνεις έν ζωντανό πλάσμα που θέλει συνεχή φροντίδα παραπάνω από κάθε άλλο ζώο. Όμως σαννα κ βαριέσαι σήμερα να τον πάρεις βόλτα διότι εν κρύο/έχεις νεύρα διότι έχασε η ομάδα σου/εδιώξαν τον παίκτη που σου αρέσκει στο Greek Idol/ο/η cute συνάδελφος σου έγραφε σε σήμερα, άρα ο σκύλος που πέρασε τη μέρα κλειδωμένος σπίτι ή σε κλουβί για τουλάχιστο 8 ώρες θα συνεχίσει να είναι δεμένος ως αύριο που μάλλον θα είναι η ίδια κατάσταση. Όμως επειδή έχεις αυλή κάμνεις του τη χάρη να τον δείσεις έξω. Αποτέλεσμα: Το ζώο πελλανίσκει που την μοναξιά και την ακινησία και γαυγίζει όπως το λυσσασμένο μόνιμα και χωρίς σταματημό ώσπου οι φωνητικές του χορδές να γίνουν όπως τα headphones του ipod μετά που τα βγάζεις που τη τσέπη σου, δηλαδή χάλια-μαύρα!

Εγώ και οι υπόλοιποι 15 ένοικοι της δίπλα πολυκατοικίας που ακούμε τα γαυγίσματα με ευκρίνεια Digital Dolby Surround THX 7.1 τι φταίμε; Άσε που οι παραπάνω φωνάζουν για το σκύλο, εν ο ιδιοκτήτης που φταίει! Αν δεν μπορείς/δεν έχεις ώρα/βαρκέσε ΜΕΝ πιάσεις σκύλο, εν άδικο για το ζώο και άδικο για όλη τη γειτονιά που τους επέλλανε! Και επειδή εσύ είσαι μέσα κλειδωμένος/η με την τηλεόραση να παίζει στο φουλ επαναλήψεις του Βουράτε Γειτόνοι έν σημαίνει ότι πρέπει όλοι οι υπόλοιποι να αγοράσουν Bose Noise Cancelling Headphones και να ακούουν Ambient που τα Goa για να ηρεμήσουν ώσπου να ησυχάσει!

Και εμείς αγαπούμε τα ζώα αλλά ξέρουμε ότι ο σκύλος εν ευθύνη οπότε εν πιάνουμε!
Bottom line: Αν δεν μπορείς να τοn φροντίζεις μεν πιάσεις σκύλο πιάσε ψάρι! Και τιπ: Αν πιάσεις μαχητή άλλαζε του σιγά-σιγά νερό διαφορετικά θα πεθάνει! RIP Pablo